ਸੀਨੇ ਵਿੱਚੋ ਉਠਦੀ ਏ ਯਾਦ ਜਦੋ ਯਾਰਾਂ ਦੀ
ਪਤਝੜ ਜਿਹੀ ਰੁੱਤ ਲਗਦੀ ਬਹਾਰਾਂ ਦੀ
ਸੀਨਿਆ ਚ ਸੱਚੇ-ਸੁੱਚੇ ਜ਼ਜ਼ਬਾਤ ਲੈ ਕੇ,
ਮੌਤ ਦਰ ਢੁੱਕੀ ਜਾ ਕੇ ਜੰਝ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੀ
ਆਖਦੇ ਸੀ ਸਿਰ ਦੇ ਕੇ ਲਈਆ ਸਰਦਾਰੀਆ,
ਸਿਰ ਦੇ ਕੇ ਪਾਲਣੀ ਏ ਲਾਜ ਦਸਤਾਰਾਂ ਦੀ
ਆਖਿਆ ਮੈ ਤੋਰਦੇ ਹਾਂ ਕਲਮਾਂ ਦਾ ਕਾਫਿਲਾ,
ਛੱਡੋ ਪਰਾਂ ਯਾਰੋ ਗੱਲ ਖੂਨੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ
ਸੁਣ ਕੇ ਜਵਾਬ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਿਆ,
ਹਾਕਮ ਤਾਂ ਬੋਲੀ ਨਹੀਉ ਜਾਣਦੇ ਪਿਆਰਾਂ ਦੀ
ਕਹਿ-ਕਹਿ ਅੱਤਵਾਦੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤੇ ਯਾਰ ਮੇਰੇ,
ਮੌਤ ਨਹੀਉ ਹੋਣੀ ਪਰ ਖਾੜਕੂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ
ਹੁਣ ਜਾ ਕੇ "ਅਮਨ" ਨੂੰ ਸਮਝ ਏਹ ਆਈ,
ਕਲਮਾਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਲੋੜ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ
ਕਲਮਾਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਲੋੜ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ
No comments:
Post a Comment